Ένας φόνος αναζητά δικαίωση

Η αναζήτηση της πραγματικής δημοκρατίας & κυρίως η εφαρμογή της είναι δύσκολη υπόθεση. Όμως όταν η κατάσταση στην Ελλάδα έφτασε στα άκρα, πέρα από τα κομματικά συμφέροντα, κανείς δεν ανέχτηκε τις ακραίες φασιστικές συμπεριφορές που πρόσβαλαν & μείωναν την ανθρώπινη υπόσταση, την ελευθερία της σκέψης και την "κακώς εννοούμενη" στρατιωτική πειθαρχία του αποκλίνοντος μορφώματος της Χρυσής Αυγής.

Η Χρυσή Αυγή ή η Μαύρη Δύση, όπως την αποκαλούμε σ΄αυτό το blog, εκμεταλλεύτηκε το πολίτευμα της Δημοκρατίας και τις κερκόπορτες που αυτό είχε, προκειμένου να εισχωρήσει ως κόμμα στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, το οποίο ουδέποτε σεβάστηκε, ούτε στο τυπικό λεκτικό που πρέπει να εφαρμόζεται σε ένα τέτοιο χώρο, αλλά ούτε και στην έννοιά του. Τα μέλη-βουλευτές ομιλούσαν τη γλώσσα του πεζοδρομίου, θίγοντας προσωπικά τις υπολήψεις όποιων διαφωνούσαν, ειρωνευόντουσαν, ούρλιαζαν-ως άλλο Γ΄Ράιχ-χασκογελούσαν, καθόντουσαν ενίοτε προκλητικά στα έδρανα της Βουλής και βέβαια οπλοφορούσαν εντός αυτής!

Πως να χαστουκίσω τώρα? Σταυρόλεξο για δυνατούς λύτες

Αλήθεια, μήπως είχε περάσει ποτέ από το μυαλό των υπολοίπων βουλευτών, όταν άναβαν τα πνεύματα, ότι λίγο ήθελε να βγάλουν τα πιστόλια και να σκοτώσουν τους διαφωνούντες? Η Ευρώπη πίεζε να δοθεί οριστική λύση στο φασισμό της Χρυσής Αυγής, η Ελλάδα, πέραν των άλλων προβλημάτων, έγινε δακτυλοδεικτούμενη αρνητικά για την ανοχή που επεδείκνυε σ΄αυτούς. Είναι γνωστό, ότι ο Ν. Μιχαλολιάκος πήρε την έγκριση και το χρίσμα ίδρυσης του φασιστικού μορφώματος, από τον ίδιο τον χουντικό Γεώργιο Παπαδόπουλο, μέσα από τη φυλακή. Αυτό από μόνο του αποδεικνύει την "ιδεολογία" του. Πάλι όμως ούτε και αυτό, ούτε και τα στοιχεία των δικογραφιών, δεν ήταν αρκετά για την Κυβέρνηση, για να εξαρθρώσουν τη φασιστική μαφία της Χρυσής Αυγής, που συνέχισε να δρα ανενόχλητη.

Έως ότου ήρθε ο φόνος ενός νέου, του Παύλου Φύσσα, για να ενεργοποιηθεί η ευαισθησία που κοιμόταν, της Ελληνικής κυβέρνησης και πολιτείας. Τότε ξαφνικά, όλα λειτούργησαν όπως έπρεπε : βρέθηκαν όλοι οι ξυλοδαρμοί μεταναστών και μη, που είχαν πραγματοποιήσει τα μέλη της Χ.Α, οι χαρακιές σε πρόσωπα και σώματα, οι δολοφονίες ανθρώπων, οι απειλές, οι επιθέσεις, η προτροπή κατάλυσης του Δημοκρατικού πολιτεύματος-αυτό κι αν είναι αξιόποινο-προσβολές δημόσιου χαρακτήρα και πολλά άλλα ακόμα που δεν φανταζόμαστε.

Η Δημοκρατία τους έδωσε το δικαίωμα να μπουν στο Κοινοβούλιο. Όλοι όμως γνωρίζουμε ότι αν η Χ.Α είχε την εξουσία, θα παραβίαζαν όλα τα Συνταγματικά δικαιώματα, θα κατέλυαν το πολίτευμα και θα απαγόρευαν, στη κυριολεξία, κάθε ελεύθερη έκφραση του πολίτη. Θα ενεργοποιούνταν τα Στρατόπεδα συγκέντρωσης, σε πιο μοντέρνα εκδοχή, ομοίων αντιλήψεων όμως και δομών με αυτά του Χίτλερ. Γιατί ολιγώρησε η Πολιτεία και ένας φόνος ήρθε να περισώσει την παρ΄ολίγο κατάλυση του πολιτεύματος?

Μην εφησυχάζετε : το φίδι του φασισμού έχει γεννήσει ήδη πολλά αυγά.