Κριμαία : Το δώρο του Χρουστσόφ προς την πατρίδα του

Το 1954 ο ηγέτης της Σοβιετικής Ένωσης Νικίτα Χρουστσόφ, είχε επιστρέψει τη χερσόνησο της Κριμαίας, στη χώρα από την οποία ο ίδιος καταγόταν. Αυτό δεν είχε τότε ιδιαίτερη σημασία, μέχρι το 1991 όταν η Κριμαία απετέλεσε τμήμα της ανεξάρτητης πια Ουκρανίας. Στην χερσόνησο αγκυροβολεί μεγάλου τμήμα του Ρωσικού στόλου, κατόπιν γραπτών συμφωνιών & έτσι ο στόλος της έχει έξοδο προς τη Μαύρη θάλασσα, συνέχεια δε, προς τα Στενά των Δαρδανελλίων.

Οι πόλεις με την Ρωσική επιρροή

Στη νότια ακτή της Κριμαίας βρίσκεται η πόλη της Σεβαστούπολης, η οποία είναι και η έδρα του Ρωσικού Στόλου στη Μαύρη Θάλασσα με προσωπικό χιλιάδων ατόμων. Η Ρωσία, η οποία κράτησε το μισό του σοβιετικού στόλου στην περιοχή, θορυβήθηκε το 2009 όταν ο φιλοδυτικός πρόεδρος της Ουκρανίας Βίκτορ Γιουσένκο προειδοποίησε τη Μόσχα ότι θα έπρεπε να είχε εγκαταλείψει τη βάση της Κριμαίας μέχρι το 2017. Λίγο μετά την εκλογή του το 2010, ο νέος φιλορώσος πρόεδρος της Ουκρανίας Βίκτορ Γιανουκόβιτς υποσχέθηκε να παρατείνει την παραχώρηση της βάσης στη Ρωσία έως το 2042. Τώρα, η Μόσχα ανησυχεί ότι η νέα φιλοδυτική κυβέρνηση της Ουκρανίας θα κάνει έξωση στο στόλο της.

To πρόβλημα των Τατάρων : Δεκάδες χιλιάδες Τάταροι της Κριμαίας θύματα μαζικού εκτοπισμού προς την Σοβιετική Κεντρική Ασία από το καθεστώς του Στάλιν το 1944, επέστρεψαν μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης το 1991 και διατύπωσαν διεκδικήσεις για την επιστροφή των εδαφών τους που κατασχέθηκαν μετά τον εκτοπισμό τους. Οι Τατάροι αποτελούν σήμερα το 12% του Ουκρανικού πληθυσμού και τάχθηκαν υπέρ της αντιπολίτευσης & των διαδηλωτών που εξεδίωξαν τον φιλορώσο Β. Γιανουκόβιτς. Όμως μην ξεχνάμε ότι στις 25 Μαίου οι κάτοικοι της Κριμαίας, καλούνται να αποφασίσουν με δημοψήφισμα, αν θέλουν ή όχι να παραμείνουν στην Ουκρανία ή να παραμείνουν στην Ρωσική κηδεμονία. Οι μισοί από τους κατοίκους των 2 εκατομμυρίων της Κριμαίας είναι Ρώσοι και όλοι μιλούν Ρωσικά. 

Εδώ δεν πρέπει να παραβλέπουμε τον ρόλο της Ευρώπης και περισσότερο της Γερμανίας, η οποία υποστήριξε τους διαδηλωτές, συνομίλησε με την Τιμοσένκο (αντιπολίτευση), αγνοώντας ακόμα και εθιμοτυπικά τον εκλεγμένο Πρόεδρο Γιανουκόβιτς. Η εμπλοκή χωρών σαν την Γερμανία, ιστορικά, έχουν αποδείξει ότι ορμώνται από επεκτατικές διαθέσεις, οικονομικά συμφέροντα και καθόλου ενδιαφέρον για τους κατοίκους των πολύπαθων χωρών. Εξάλλου οι ενέργειες της Γερμανίας του Β΄Παγκοσμίου πολέμου δεν είναι μακριά...καθόλου μακριά.

Πηγή news247-Ανάπτυξη Μ.Γ.Δ