Ο Βαρουφάκης φοβάται και ψάχνει συμμάχους στους εχθρούς του

Ζει για το εγώ του στην υπηρεσία της αυτοπροβολής του. Δεν μοιάζει με καθηγητή ή έστω με τ. Υπουργό Οικονομικών, αλλά με καλλιτέχνη ενός show, που το εγώ τον τυφλώνει & πέφτει με δραματικό πάντα τρόπο, κάτω από τη σκηνή. Αυτός είναι ο κ. Βαρουφάκης, που προσπαθεί με απεγνωσμένα να γίνει πρωταγωνιστής & να τραβήξει τους προβολείς πάνω του αρνητικά ή θετικά, χωρίς να δέχεται τα λάθη του.

Ο τρόπος δεν τον ενδιαφέρει, μόνο το φως, η illustration δημοσιότητα. Όπως τραγούδαγε ο σπουδαίος Δημήτρης Χορν, "ηθοποιός σημαίνει φως", αλλά ο ρόλος του ηθοποιού απαιτεί ταλέντο και ο Γιάννης δεν έχει-το όνομα το γράφω με δύο ν, μέχρις ότου συγγράψει τη δική του Γραμματική-σε κανένα σανίδι. Ποτέ δεν τον πίστεψα, εξάλλου οι λικνισμοί στον τρόπο που περπατούσε, μόνο που δεν φώναζαν "κοιτάξτε με". One man show στην πολιτική, στην οικογένεια, στην κοινωνία δεν υπάρχει, ούτε καν για τον πάλαι ποτέ γραφικό, αδαή αλλά συμπαθή Δελαπατρίδη. Στο σανίδι μόνο υπάρχει και σε ορισμένους δυνατούς μονολόγους, με άλλες προυποθέσεις, παιγμένους από χαρισματικούς ηθοποιούς.

Αρμάνδος Δελαπατρίδης
Αρχηγός του κόμματος
των κυανολεύκων.

Τώρα μάλιστα, ειρωνικά αλλά και γραφικά συνάμα, καθόλου όμως έξυπνα, συντάσσεται έστω και στα λόγια, με το μέρος της Ν.Δ και του Σαμαρά. Μα γιατί άραγε, γιατί τώρα? Γιατί ο Γιάννης φοβάται την περίπτωση που η Ν.Δ έρθει στην εξουσία και έχει την τύχη του Άκη. Τόσο λοιπόν παραδόπιστος? Όχι, απλά τόσο επιπόλαιος, όπως ήταν πάντα. Βέβαια, η Ν.Δ έπεσε στην παγίδα του Βαρουφάκη, νομίζοντας ότι θα κάνει πολιτική αντιπαράθεση πάνω στο πτώμα του. 

Μάλλον την "πάτησαν" και οι δύο, γιατί η σοβαρή στρατηγική ενός κόμματος, πρέπει να είναι χαραγμένη με μεσο-μακροπρόθεσμο ορίζοντα και στόχευση στην εξουσία, επιπλέον απαιτεί εξυπνάδα και ψυχραιμία....κάτι που κανένα από τα δύο μέρη δεν φαίνεται ότι διαθέτει.

Άρθρο Μ.Γ.Δ.