Οι “Τέσσερις Ιππότες της Αποκάλυψης” του Ευαγγελιστή Ιωάννη, παρουσιάζουν μια συναρπαστική και συνάμα τρομαχτική εικόνα, καθώς εφορμούν στη σκηνή με τρομερά όπλα καταστροφής. Υπάρχουν τέσσερις κατηγορίες ανθρώπων οι οποίες συμβολίζονταν από τέσσερα άλογα, το πρώτο λευκό, το δεύτερο κόκκινο, το τρίτο μαύρο, και το τέταρτο ωχρό πράσινο.
Στην Αγία Γραφή το λευκό συμβολίζει την αγνότητα, το κόκκινο συμβολίζει την αμαρτία, το μαύρο συμβολίζει το σκότος και το ωχρό πράσινο συμβολίζει τη σήψη και τον θάνατο. Κάθε άλογο έχει έναν ιππότη, και κάθε ιππότης έχει ένα αντικείμενο και μια δραστηριότητα. Ο ιππότης του λευκού αλόγου έχει ένα τόξο και “βγαίνει νικώντας, για να νικήσει”. Μια σύγκριση με το 19ο κεφάλαιο της Αποκάλυψης, φανερώνει ότι αυτός ο ιππότης είναι ο Χριστός. Ο ιππότης του κόκκινου αλόγου έχει “μια μεγάλη μάχαιρα” και “σηκώνει ειρήνη από τη γη, και να σφάξουν ο ένας τον άλλον”. Προφανώς αυτός ο ιππότης είναι ο Σατανάς. Ο ιππότης του μαύρου αλόγου έχει μια ζυγαριά και προστατεύει τους πνευματικά φτωχούς ανθρώπους διαμέσου του αίματος του Χριστού (“οίνος”) και του Αγίου Πνεύματος (“λάδι”). Υπάρχουν αρκετά εδάφια που δείχνουν ότι αυτός ο ιππότης είναι ο Χριστός. Ο Ιππότης του ωχρού αλόγου έχει τον Άδη (θάνατο) μαζί του και θανατώνει με ρομφαία, με πείνα, με πληγές και με τα θηρία της γης. Αυτός ο ιππότης προφανώς είναι ο Σατανάς.
Εικονογράφηση από το βιβλίο της Αποκάλυψης του Ιωάννη |
Μόλις οχτώ εδάφια τους αφιερώνει ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος στο έκτο κεφάλαιο του κολοσσιαίου σε σύλληψη και αντίκτυπο πονήματός του, μόνο που ήταν προφανώς αρκετά, για να λειτουργήσουν ως εικόνες-αρχέτυπα για τα μελλούμενα. Τα μελλούμενα που θα συμβούν στους έσχατους καιρούς της ανθρωπότητας, «γιατί πλησιάζει ο καιρός», μας λέει ο Ιωάννης (1:3), «ὁ γὰρ καιρὸς ἐγγύς»…
Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης, θέλησε άλλωστε η Αποκάλυψή του να ξεδιπλώσει το λυτρωτικό σχέδιο της θείας χάρης, η οποία δικαιώνεται μπροστά στη δημιουργία. Ή τη συντέλεια! Η Αποκάλυψη αποκαλύπτει το σχέδιο του γενεσιουργού όντος, καθώς τίθεται μετά την ανάσταση του Ιησού, ο οποίος είναι ο μόνος που έχει πλέον την εξουσία να κρίνει και να κυβερνά.
Το θεολογικό περιεχόμενο της Αποκάλυψης, διαφέρει από αυτό των άλλων πατερικών κειμένων, καθώς εδώ ο Ευαγγελιστής Ιωάννης δεν διαλογίζεται για να γράψει, αλλά λαμβάνει το κείμενο από την εκστατική αποκάλυψη ενός αγγέλου, ευρισκόμενος στην Πάτμο, εξόριστος από τους Ρωμαίους. Και ταυτοχρόνως μιλάμε και για ένα μυστικιστικό κείμενο, που παραμένει εντελώς ιδιαίτερο μέσα στον εκκλησιαστικό κανόνα.
Ποιος μπορεί να λησμονήσει άλλωστε τον στίχο του που έγινε εξίσου εμβληματικός με τους τέσσερις ιππότες; «Όποιος έχει μυαλό ας λογαριάσει τον αριθμό του θηρίου, που είναι αριθμός ανθρώπου· ο αριθμός του είναι χξς’ [666]», μας λέει στο 13:18. Ή τις εφτά σφραγίδες, τις εφτά σάλπιγγες και τις εφτά φιάλες;
Γεμάτο περίπλοκους και δυσνόητους συμβολισμούς, αριθμολογία και μυστικισμό, μελλοντολογία και εσχατολογία, η Αποκάλυψη δεν είναι ένα καθόλου εύκολα προσβάσιμο κείμενο. Το ομολογεί και ο Ευαγγελιστής στο πρώτο κεφάλαιό του (1:19): «Γράψε, λοιπόν, αυτά που βλέπεις: όσα ανήκουν στο παρόν και όσα μέλλεται να γίνουν ύστερα απ’ αυτά»…
Παρά το γεγονός όμως, ότι όλοι γνωρίζουμε τους περιβόητους καβαλάρηδες της Αποκάλυψης, αυτοί παραμένουν οι μεγάλοι άγνωστοι του ερμητικού κειμένου, αλλά και των Πατερικών γραφών. Κοινή γραμμή ερμηνείας ή καθολική συναίνεση για το ποιοι είναι και τι σημαίνουν δεν υπάρχει φυσικά, καθώς η εξόχως συμβολική τους φύση, τους αφήνει αναγκαστικά έκθετους σε ποικίλες εξηγητικές απόπειρες.
Άλλοι πιστεύουν, πως δεν είναι παρά ιστορική υπόμνηση στην πορεία του χριστιανισμού ή την ίδια την εκκλησιαστική ιστορία και άλλοι εκλαμβάνουν την Αποκάλυψη ιδεαλιστικά, ως μια συμβολική περιγραφή της κοσμικής σύγκρουσης του καλού και του κακού. Υπάρχει τέλος και μια ακόμα γραμμή σκέψης, από τις επίσημες όλα αυτά, που βλέπει τους τέσσερις καβαλάρηδες ως σατανικά πνεύματα που στοιχειώνουν τον πόλεμο και την ανθρώπινη βία, θεωρώντας ότι όλο το κείμενο είναι ένας θεόπνευστος οιωνός φοβερών μελλοντικών γεγονότων.
Πηγές newsbeast, revelation of Jesus
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου